เบอร์นีส เมาน์เทนด็อก (Bernese Mountain Dog)
มีความเชื่อมั่นในตัวเองสูง กล้าหาญ ซื่อสัตย์ ตื่นตัว ฉลาด เป็นมิตร
ลักษณะทั่วไป
เบอร์นีส เมาน์เทนด็อกเป็นหนึ่งในกลุ่มสายพันธ์สวิสส์ เมาน์เทนด็อก แต่เป็นพันธุ์เดียวเท่านั้นที่มีขนยาวสลวยราวแพรไหม เติบโตในสภาพอากาศหนาวเย็น ฉลาดหลักแหลม ร่างกายแข็งแรงและแข็งแกร่งสามารถทำงานหนักและทำงานได้ดีบนภูเขา ซึ่งเป็นถิ่นต้นกำเนิดของเขานั่นเอง เบอร์นีส เมาน์เทนด็อกเป็นสุนัขพันธุ์ใหญ่โครงสร้างแข็งแรง มีขนสีดำ สีสนิมและสีขาวอยู่บนตัว และมีความโดดเด่นเฉพาะตัว เบอร์นีส เมาน์เทนด็อกตัวผู้จะดูแข็งแกร่งทะมัดทะแมง ในขณะที่ตัวเมียจะดูแจ่มใสร่าเริง อายุโดยเฉลี่ย 14 ปี
ความเป็นมา
เบอร์นีส เมาน์เทนด็อก มีถิ่นกำเนิดอยู่ในประเทศสวิตเซอร์แลนด์ ในช่วงก่อนคริสตวรรษที่ 17 ซึ่งชื่อสายพันธุ์ได้รับการตั้งขึ้นเพื่อเป็นเกียรติแก่เขตการปกครองแห่งเบิร์น จากหลักฐานทางประวัติศาสตร์กล่าว ด้วยลักษณะรูปร่างที่ใหญ่ มั่คง แขงแรง สุขุม มีความเชื่อมั่นในตัวเองสูง ทำให้พวกเขาถูกเลือกนำไปใช้ในการทำงาน เพื่อการขนส่ง หรืองานดูแลฟาร์ม พื้นที่การเพาะปลูก อีกทั้งยังเป็นมิตรที่ดีเยี่ยมกับชาวไร่ชาวนา ด้วยเหตุนี้เองจุดประสงค์หลักของการเลี้ยง เบอร์นีส เมาน์เทนด็อกแรกเริ่มเดิมทีจึงเลี้ยงไว้เพื่อเป็นสุนัขในฟาร์ม
ลักษณะนิสัย
เบอร์นีส เมาน์เทนด็อก มีความเชื่อมั่นในตัวเองสูง กล้าหาญ ซื่อสัตย์ ตื่นตัว ฉลาด เป็นมิตร อ่อนโยน ใจดีมีเมตตาเข้ากับสัตว์อื่นๆได้ง่าย ไม่ก้าวร้าวหรือขี้อาย ยืนตั้งตัวตรงสง่าแม้จะพบเจอคนแปลกหน้าก็ตาม แต่ง่ายที่จะถูกยั่วยุจากสัตว์หรือวัตถุขนาดเล็กที่เคลื่อนไหวไปมา เบอร์นีส เมาน์เทนด็อกชอบอยู่และเป็นส่วนหนึ่งกับคนในครอบครัว ต้องการความรักและความอบอุ่นมากๆ
การดูแล
การออกกำลังเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับเบอร์นีส เมาน์เทนด็อก เพราะพวกเขาสืบเชื้อสายสุนัขฟาร์มมาแต่กำเนิด อย่างไรก็ตามการฝึกฝนวินัยก็จำเป็นมากเช่นกัน โดยวิธีการออกกำลังการที่ดีที่สุดสำหรับพวกเขา คือการพาเดินช้าๆระยะทางยาวๆ รอบเมืองหรือในสวนสาธารณะ นอกจากนี้ เบอร์นีส เมาน์เทนด็อก ยังรักและต้องการเวลาอยู่กับคนในครอบครัว พวกเขาจะมีความสุขมากๆถ้าได้อยู่ใกล้และมีปฏิสัมพันธ์กับคนในครอบครัว ในส่วนการดูแลความสะอาด เบอร์นีส เมาน์เทนด็อก มีแนวโน้มว่าจะพลัดขนบ่อยเป็นพิเศษ ดังนั้นจึงจำเป็นต้องแปรงขนให้เขาอย่างสม่ำเสมอ
ผู้เลี้ยงที่เหมาะสม
ผู้ที่สนใจเลี้ยงเบอร์นีส เมาน์เทนด็อก จำเป็นต้องมีเวลาให้พวกเขาค่อนข้างสูง ทั้งการพาออกกำลังกาย การดูแลสุขภาพ สภาพขน และ เวลาที่จะอยู่เป็นเพื่อนกับเขาอย่างใกล้ชิด
ความน่ารักของสุนัขพันธุ์นี้
มาตรฐานสายพันธุ์
ขนาด ตามมาตราฐานแล้วเพศผู้ มีส่วนสูงโดยประมาณ 25-27 .5 นิ้วครึ่งน้ำหนักตัว 38-50 ก.ก. เพศเมียมีส่วนสูงโดยประมาณ 23-27 น้ำหนักตัว 36-48 ก.ก. มีลักษณะรูปทรงเป็นสี่เหลี่ยม อัตราส่วนความกว้างของลำตัวยาวกว่าส่วนสูง โครงสร้างกระดูกแข็งแรงมั่นคง ร่างกายกำยำ
ศรีษะ รูปกระโหลกบนสุดแบนและกว้าง มีร่องบนหน้าผากเล็กน้อยตรงบริเวณ ตำแหน่งสัน
จมูกระหว่างตาทั้ง 2 ข้างชัดเจนแต่ต้องไม่ลึกจนเกินไป
ฟัน มีลักษณะเป็นฟันกรรไกร คือ ด้านในฟันบนสัมผัสกับด้านนอกของฟันล่าง แต่ถ้าฟันเกยกันสูงหรือต่ำเกินไปถือว่าไม่ได้มาตรฐาน
ปาก ริมฝีปากสะอาดและแห้ง
ตา ดวงตารูปไข่เล็กน้อย นัยน์ตาสีน้ำตาลเข้มใน แต่ ถ้านัยน์ตาสีฟ้าถือว่าไม่ได้มาตราฐาน มีหนังตาที่พอเหมาะพอดี ไม่พลิกกลับนอกหรือ
หู มีขนาดปานกลาง โคนหางยกสูง รูปทรงหูเป็นรูปทรงสามเหลี่ยม ปลายหูบนสุดโค้งมนเล็กน้อย ส่วนที่ยกสูงที่สุดของหูจะตั้งอยู่เหนือกระ
จมูก ต้องดำทั้งจมูก
คอ ควรยาวพอประมาณ ลำคอควรตั้งบนหัวไหล่ แลดูมั่นคงกล้ามเนื้อแลเห็นเด่นชัด ขนบริเวณรอบคอห้ามมีการตกแต่ง
อก อกลึกกว้างแต่ไม่ใหญ่เทอะทะ อย่างน้อยที่สุดช่วงอกควรทิ้งต่ำได้เพียงแค่บริเวณข้อเข่า
ลำตัว ช่วงลำตัวกว้างหนาและรายเรียบไปจนถึงโคนหาง ไหล่เอนไปข้างหลังเล็กน้อย กล้ามเนื้อแน่นมีพละกำลัง แผ่นหลังกว้างแน่นกระชับ
เอว -
ขาหน้า ขาตรงและแข็งแรง เวลายืนช่วงข้อขาต้องอยู่ใต้หัวไหล่พอดี เท้ากลม กระชับ นิ้วเท้าโค้งมนได้รูป
ขาหลัง บริเวณหน้าแข้งหนา แข็งแรง มีกล้ามเนื้อ ช่วงต้นขาโค้งได้รูปไปจนถึงข้อเท้า รูปทรงของข้อเท้าต้องทิ้งลงเป็นเส้นตรง
หาง มีลักษณะเป็นพุ่ม ทิ้งต่ำต่ำลงบริเวณช่วงข้อเท้า กระดูกหางควรตรงไม่โค้งขดงอขึ้นมาอยู่บนหลัง
ขน ขนหนาเส้นยาวเงางามเป็นลอนคลื่นเล็กน้อยหรือเป็นขนเส้นตรงก็ได้ ถ้าหยิกมากถือว่าไม่ได้มาตรฐาน
สีขน มีขา 3 สี คือ สีดำ สีสนิม (น้ำตาลแดง) และสีขาว ซึ่งปกติสีพื้นจะเป็นสีดำ แซมด้วยคนสีสนิมและสีขาว ซึ่งสีที่แซมอยู่บนตัวควรมีสัดส่วนพอดีตามมาตราฐานทั่วไป คือสีสนิมควรแต้มบริเวณเหมือนดวงตา ข้างแกม 2 มุมปาก อก ขาและใต้หาง ส่วนสีขาวแต้มอยู่บริเวณ บนกลางใบหน้าระหว่างตาทั้ง 2 ข้าง แผงอกยาวไปถึงใต้ท้อง ปลายหาง และปลายเท้าทั้ง 4 ข้าง
ข้อควรจำ
เบอร์นีส เมาน์เทนด็อกมักจะมีปัญหาเกี่ยวกับกระดูกบริเวณสะโพกและข้อขา นอกจากนี้สิ่งที่ผู้เลี้ยงจะต้องระวังก็คือ ถึงแม้เบอร์นีส เมาน์เทนด็อก จะไม่ได้มีสัญชาตญาณนักล่ามาแต่กำเนิด แต่บ่อยครั้งที่พวกเขาวิ่งไล่กัดสัตว์หรือสิ่งทีชีวิตตัวเล็กๆ และบางตัวก็มีแนวโน้มจะเป็นนักขุด เรื่องการฝึกวินัยจึงจำเป็นสำหรับพวกเขา
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น